حـسـيـن بـن منصور حلاج
اصلا اهل بيضاء از توابع شيراز است ولى در عراق رشد و نـمـا يـافـتـه اسـت .
حـلاج از جـنجالى ترين عرفاى دوره اسلامى است . شطحيات فراوان گـفـتـه
اسـت . بـه كـفـر و ارتداد و ادعاى خدائى متهم شد،فقها تكفيرش كردند و در
زمان مـقـتـدر عـباسى به دار آويخته شد. خود عرفا او را به افشاى اسرار متهم
مى كنند. حافظ مى گويد:
گفت آن يار كزو گشت سردار بلند
جرمش آن بود كه اسرار هويدا مى كرد.
بـعـضـى او را مـردى شـعـبـده بـاز مى دانند. خود عرفا او را تبرئه مى كنند و
مى گويند سخنان او و بايزيد كه بوى كفر مى دهد در حال سكر و بى خودى
بوده است .عـرفـا از او بـه عـنـوان ((شـهـيـد)) يـاد مـى كـنـنـد. حـلاج در سال
306 يا 309 به دار آويخته شد.
نظرات شما عزیزان: